Kaj fine poeziaĵo

Le Dizain de neige

Anne, par jeu, me jeta de la neige,

Que je cuidais froide certainement;

Mais c'était feu ; l'expérience en ai-je,

Car embrasé je fus soudainement.
Puisque le feu loge secrètement

Dedans la neige, où trouverai-je place

Pour n'ardre point ? Anne, ta seule grâce

Eteindre peut le feu que je sens bien

Non point par eau, par neige ni par glace,

Mais par sentir un feu pareil au mien.

Clément Marot

(Neĝa Dekversaĵo

Ana, por ludi, ĵetis al mi neĝon, kiun mi kredis malvarma, tutcerte; Sed ĝi estis fajro; tion mi spertis, ĉar fajrigita mi estis subite. Ĉar la fajro sekrete loĝas en la neĝo, kie mi trovos lokon por ne bruli ? Ana, via nura gracio povas estingi la fajron kiun mi akre sentas, ne pro akvo, pro neĝo nek glacio, sed pro sento de fajro sama kiel mia )

Jen la poemo kiun ni devis komenti ĉimatene. Mi ĉategis tion fari, estis amuze. Tio ne signifas ke mi sukcesis, prefere atendi la rezultojn ... :+)

En Kvinpetalo :